Ο
νόμος για την υποχρέωση των ελληνικών
τραπεζών να δημοσιεύουν αναλυτικά τα
ποσά που δαπανούν για διαφήμιση σε ΜΜΕ
μπορεί να άργησε επί χρόνια για προφανείς
λόγους, ωστόσο η πρόσφατη ψήφισή του
είναι ένα σημαντικό βήμα προς τη βελτίωση
της διαφάνειας. Παρότι πάντα υπάρχουν
πολλοί τρόποι μη εμφάνισης όλων των
πραγματικών διαφημιστικών και άλλων
πακέτων προς μέσα και «φιλικούς
δημοσιογράφους», από τα αναλυτικά
στοιχεία που έδωσαν οι 4 συστημικές
τράπεζες και η μικρότερη Attica Bank προκύπτουν
ενδιαφέροντα συμπεράσματα για τις
κοινές αλλά και τις ιδιαίτερες
«προτιμήσεις» του ελληνικού τραπεζικού
συστήματος προς τις εταιρείες μέσων
ενημέρωσης. Η επεξεργασία αυτών των
στοιχείων οδηγεί σε πολλά συμπεράσματα,
εντοπίζει κραυγαλέες περιπτώσεις
ευνοϊκής μεταχείρισης φυσικών προσώπων
και εταιρειών και αποτυπώνει με έναν
άλλο τρόπο τις στενές, σχεδόν «διάφανες»
σχέσεις των ΜΜΕ με την οικονομική ελίτ,
προκαλώντας εύγλωττα ερωτήματα.
6
- Συμπεράσματα
- Το 2015 τα διαφημιστικά ποσά κατανέμονται σε ποσοστό πάνω από 80% στα παλιά τζάκια της εξουσίας που σήμερα πολιτικά κινούνται στον ρόλο της αντιπολίτευσης. Πάνω από το 90% των ΜΜΕ που ωφελήθηκαν από τα διαφημιστικά πακέτα εκφράζουν πολιτικά τη Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι. Ορισμένα δε, εξαιρετικά ευνοημένα, εκφράζουν έμμεσα τη Χρυσή Αυγή.
- Οι τράπεζες δεν ενδιαφέρονται για τις υγιείς επιχειρήσεις, αλλά προτιμούν επιχειρήσεις που θα στηρίξουν τα δικά τους συμφέροντα και τα προφίλ τους. Για τον λόγο αυτόν η κατανομή ξεφεύγει συχνά από τηλεθεάσεις, ακροαματικότητες, επισκεψιμότητες και κυκλοφορίες.
- Τα μεγαλύτερα ποσά δόθηκαν στα πλέον υπερχρεωμένα ΜΜΕ.
- Το 69% της τραπεζικής διαφημιστικής δαπάνης στον Τύπο κατευθύνεται σε 5 μόλις εκδότες (ΘΕΜΑ, ΔΟΛ, ΕΘΝΟΣ, ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, REAL).
- Βασικός στόχος της τραπεζικής διαφήμισης δεν είναι η προώθηση τραπεζικών προϊόντων, ούτε τόσο η προσπάθεια να πειστεί ο κόσμος να επαναφέρει τις καταθέσεις του στα ιδρύματα, όσο να αγοραστεί ο χώρος και η δημοσιογραφική συνείδηση (των υποπληρωμένων εργαζομένων στα μέσα), ώστε να αποκρυβούν οι πραγματικές ευθύνες των διοικήσεων των τραπεζών.
Πηγή:
Σχετικά:
Comments
Post a Comment