Η
εργατική τάξη και η νεολαία της Γαλλίας
έδωσαν τους τελευταίους μήνες μεγάλες
μάχες ενάντια στο νομοσχέδιο της
κυβέρνησης Ολάντ που απειλεί με «ξήλωμα»
τις εργατικές κατακτήσεις.
Η
«επιστροφή» της εργατικής
τάξης, αλλά και του κινήματος
της νεολαίας, ήταν εντυπωσιακή,
όπως και η διάρκεια, η «αντοχή»
και η αλληλοκάλυψη των
κινητοποιήσεων. Το κίνημα
αυτό πάλεψε ενάντια σε «θεούς
και δαίμονες», ανακάλυψε
ξανά ή επινόησε μορφές και
μεθόδους πάλης, πάλεψε
ενάντια στις ίδιες του τις αδυναμίες,
κόντρα σε άτολμες συνδικαλιστικές
ηγεσίες και παρά τις τεράστιες
αδυναμίες της γαλλικής
Αριστεράς, έσπασε στην πράξη
την κατάσταση «έκτακτης
ανάγκης», έφερε την κυβέρνηση
στα όρια της κατάρρευσης, έκανε
τη φωνή της Λεπέν να σιγήσει.
Όχι μόνο
είναι ένα ευχάριστο «ξάφνιασμα»
που είχε ανάγκη η γαλλική
κοινωνία και η γαλλική
Αριστερά ύστερα από μεγάλη
περίοδο κινηματικής
«ξηρασίας», αλλά αποτελεί
και αγωνιστικό υπόδειγμα
για την Αριστερά και τα κινήματα
αντίστασης σε όλη την Ευρώπη.
Υποδεικνύει τη μέθοδο και
τον προσανατολισμό του
αγώνα, αλλά και της πολιτικής
ατζέντας της Αριστεράς. Είναι,
μεταξύ άλλων, η απάντηση στο
«ερώτημα» αλλά και ο τρόπος που
μπορεί να «γονιμοποιηθεί»
η λαϊκή ψήφος υπέρ του «-exit» στη Βρετανία.
Στις 23
και 28 Ιουνίου είχαμε νέες πανεθνικές
μέρες κινητοποίησης (την 11η και τη 12η
από την αρχή του κινήματος αντίστοιχα)
από τα συνδικάτα, με τους διαδηλωτές να
φτάνουν τις 200.000. Νέες απεργίες έγιναν
από τους εργαζόμενους στην αποκομιδή
σκουπιδιών, την ενέργεια και τον Πύργο
του Άιφελ. Στις τελευταίες μετρήσεις
της κοινής γνώμης, το 67% συνέχιζε να
απορρίπτει κατηγορηματικά το νόμο
Ελ-Κομρί και το ξήλωμα του Εργατικού
Κώδικα, ενώ το 60% υποστήριζε το κίνημα
αντίστασης.
Στις δυο
διαδηλώσεις, το κλίμα θύμιζε χούντα. Οι
συγκεντρώσεις βρίσκονταν σε ασφυκτικό
κλοιό από χιλιάδες αστυνομικούς (σε
αριθμούς ρεκόρ), επιτράπηκε μόνο μια
μικρή διαδρομή για τη διεξαγωγή πορείας,
η αστυνομία μπλόκαρε την κυκλοφορία,
απέκλεισε δρόμους και γειτονιές, έκλεισε
τα μετρό για να εμποδίσει την πρόσβαση,
προχωρούσε σε συνεχείς σωματικούς
ελέγχους κι απαγόρευε σε «ύποπτους»
διαδηλωτές να προσεγγίσουν. Στις 28/6,
στο Παρίσι πραγματοποιούνταν σύσκεψη
συνδικαλιστών στο εργατικό κέντρο πριν
τη διαδήλωση. Η αστυνομία απέκλεισε το
εργατικό κέντρο και τους απαγόρευσε να
κινηθούν προς τη διαδήλωση, που κατέληξε
σε 81 συλλήψεις.
Ολόκληρο
το άρθρο:
Comments
Post a Comment